Posiedzenie Parlamentarne ds. ADHD
Podczas ostatniego spotkania Parlamentarnego ds. ADHD pojawiło się wiele cennych rekomendacji, o których warto wspomnieć. Oto te które zdążyłam zanotować i sama zaprezentować. Osobiście, szczególnie odniosłam się do obszarów związanych z diagnostyka ADHD u osób zmagających się z uzależnieniem.
Oto kilkanaście kluczowych rekomendacji opracowanych przez specjalistów podczas spotkania
- Aktualizacja przepisów prawnych: Wprowadzenie i konsekwentne stosowanie nowej klasyfikacji zaburzeń neurorozwojowych z ICD-11 w rozporządzeniach MEN (Ministerstwo Edukacji Narodowej) z 2017 roku, co pomoże w lepszej identyfikacji i wsparciu osób z ADHD.
- Edukacja i szkolenia: Organizacja programów edukacyjnych i szkoleniowych dla nauczycieli, pracowników oświaty oraz rodziców, aby zwiększyć ich świadomość i kompetencje w zakresie rozpoznawania oraz wspierania osób z ADHD.
- Dostęp do diagnostyki i leczenia: Zapewnienie równego dostępu do diagnostyki i leczenia ADHD na NFZ (Narodowy Fundusz Zdrowia), w tym przesiewowych badań EEG i QEEG dla dzieci, oraz kontynuacja refundacji leków na ADHD do ukończenia edukacji szkolnej.
- Zapewnienie przestrzegania dobrych praktyk diagnostycznych: Wypracowanie odpowiednich regulacji z MZ (Ministerstwo Zdrowia) i UOKiK (Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów) dotyczących standardów diagnostyki ADHD w sektorze prywatnym, aby ograniczyć przypadki niewłaściwej diagnostyki i wykluczenia.
- Wsparcie w miejscu pracy: Wprowadzenie przepisów promujących równość i dostosowania w miejscach pracy dla osób z ADHD, aby ułatwić im zdobywanie orzeczeń o niepełnosprawności i korzystanie z przysługujących im praw.
- Włączenie problematyki ADHD do programów nauczania: Integracja wiedzy o neuroróżnorodności i ADHD w programach edukacyjnych na poziomie akademickim, szczególnie w studiach psychologicznych i pedagogicznych.
- Dostępność leków: Skrócenie procedur importu interwencyjnego leków na ADHD i zapewnienie ich dostępności adekwatnej do potrzeb zdiagnozowanych osób.
- Diagnostyka i wsparcie wczesne: Diagnoza ADHD przed 6. rokiem życia i odpowiednie szkolenie specjalistów, aby mogli efektywnie identyfikować i wspierać najmłodsze dzieci z ADHD.
- Inkluzywność i akceptacja społeczna: Promocja społecznej świadomości i akceptacji dla osób z ADHD, podkreślając, że ADHD nie definiuje stanu zdrowia ani wartości osób nim dotkniętych, oraz rozwijanie polityk wspierających różnorodność i talenty.
- Współpraca międzyresortowa: Zachęcanie do dialogu i współpracy między różnymi ministerstwami (MZ, MEN, Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej) oraz organizacjami pozarządowymi w celu kompleksowego adresowania potrzeb osób z ADHD, w tym zespołu zadaniowego do opracowywania i wdrażania skutecznych strategii wsparcia.
- Zarządzanie uzależnieniami u osób z ADHD: Stworzenie specjalistycznych programów szkoleniowych dla terapeutów i pracowników ośrodków leczenia uzależnień dotyczących rozpoznawania i odpowiedniego podejścia terapeutycznego w przypadku współwystępowania ADHD i uzależnień. Należy również wprowadzić standardy diagnostyczne uwzględniające neuroróżnorodność w diagnozie uzależnień, a także zapewnić kontynuację wsparcia dla osób z ADHD po zakończeniu intensywnego leczenia uzależnienia, w tym dostęp do terapii podtrzymującej i grup wsparcia.
